Oxygen

I hope one day oxygen will not be an illusion...

http://vasgrav.deviantart.com/

TRIORI font

http://vasgrav.deviantart.com/

Για όλα φταίει η οικονομική κρίση...σίγουρα;

I LOVE NY too!!

Από τον τίτλο και μόνο, δεν μπορώ να κρυφτώ, με φόβιζε. Λίγο το New York, λίγο η αφίσα με την κλασσική καρδιά που παραθέτει στο γνωστό λογότυπο του Milton Glaser
(δείτε το site: The "I LOVE NY" logo,) λίγο οι κακές κριτικές από δω και από κει, συνέθεσαν ένα περιβαλλόν όχι και τόσο θετικό για την συγκεκριμένη ταινία.

Όμως ακόμα και έτσι κάτι με κέντριζε. Δέκα ιστορίες, δέκα σεναριογράφοι, δέκα σκηνοθέτες, πολύπλευροι χαρακτήρες, πλήθος γνωστών ηθοποιών και όλα αυτά κάτω από τα φώτα της Νέας Υόρκη και τη σκηνοθετική μαεστρία του Τούρκου σκηνοθέτη Φατίχ Ακίν.

Τελικά δεν έπεσα έξω. Μακριά από τη φόρμα του χόλλυγουντ και πολύ κοντά στην ιδέα της ταινίας ΒΑΒΕΛ, το "I LOVE NY" σπάει το τρίπτυχο αρχή - μέση - τέλος και δημιουργεί μία κυκλική αφήγηση γύρω από το ίδιο κέντρο, τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος είναι ο ήρωας, ο πρωταγωνιστής και οι ομόκεντροι κύκλοι που τον περιβάλλουν είναι οι διαφορετικές συνθήκες που συναντά στην καθημερινότητά του. Κάτω από την χαοτική Νέα Υόρκη η αλληλεπίδραση αυτών των σχέσεων γίνονται πιο ενδιαφέρουσες και συνθέτουν ένα πολύχρωμο κολάζ.

Αν έχετε χρόνο το προτείνω...
"I LOVE NY"

Φωτογραφίες από το φεστιβάλ της ANCE

Αλλαγή εικόνας....

Καλησπέρα σε όλους...

Όπως βλέπετε το blog άλλαξε...χρώμα, γράμματα, τίτλο...

Βέβαια ο blogger παραμένει ο ίδιος...με ότι αυτό συνεπάγεται...

Τώρα που πήρα φόρα νομίζω θα μου είναι πιο εύκολο να κάνω περισσότερες μουτζούρες...

Αφιερωμένο σε ολους.

Μήπως ο Καζαντζάκης είναι ο Ιούλιος Βερν για τους νέους σήμερα;

Το τελευταίο διάστημα υπάρχει ένας γενικός ντόρος γύρω από την ελληνική λογοτεχνία. Οι νέοι διαβάζουν ελληνικά βιβλία; Γράφονται ελληνικά βιβλία; Ποια είναι η θεματολογία τους; Άραγε εκφράζεται η τελευταία δεκαετία μέσω κάποιου βιβλίου; Ποια είναι η σχέση των νέων με το βιβλίο και ποιες οι τάσεις που την επηρεάζουν; Θέματα που προσπαθούν να δώσουν απαντήσεις σε μία σφαιρική έρευνα για την συγχρονη λογοτεχνία. Όμως πιστεύω πως το θέμα είναι κάπως βαθύτερο.

Το διάβασμα είναι μία συνήθεια όπου εκφράζεται στον καθένα με ένα διαφορετικό συναίσθημα. Είναι ξεκούραση, είναι απόλαυση, είναι ψυχαγωγία, είναι τέχνη, είναι γνώση, είναι νοσταλγία ή και ο συνδυασμός όλων των παραπάνων. Το σίγουρο όμως είναι ότι για όλους είναι ένα ταξίδι όπου πίσω από τις τυπωμένες λέξεις κρύβονται τόποι, ήρωες, χαρακτήρες, ιστορίες, γεγονότα, συναισθήματα. Και αν δεν είναι, εκεί αποβλέπει. Στον συνειρμό και στην φαντασία.

Όποιος από τους νέους ξεκινήσει το ταξίδι του διαβάσματος, μετά το πρωτο, δεύτερο...εικοστό βιβλίο θα έχει την περιέργεια να στραφεί έστω για λίγο στην κλασσική λογοτεχνία. Θα θέλει να μάθει ποιος είναι ο Καζαντάκης; τι λέει το Τρίτο Στεφάνι; Ποιος είναι ο Θεοτόκης; Στην επαφή του με αυτούς του πλούτους της ελληνικής λογοτεχνίας ίσως συναντήσει το "μεγάλο κενό". Ίσως να έρθει σε επαφή με κάτι που δεν τον ακουμπάει καθόλου. Και όχι άδικα. Για αυτόν το λιβάδι με τα χαμομήλια δεν του λέει τίποτα. Δεν μυρίζει. Δεν το βλέπει. Και ξαναλέω. Όχι άδικα. Απλά δεν το έχει δει. Δεν το ξέρει. Δεν έτυχε να πάει στο χωριό του Πάσχα και να παίξει σε ένα καταπράσινο λιβάδι. Και έτσι η μαγεία του συνειρμού γιαυτόν χάνεται. Το βιβλίο είναι τυπωμένες λέξεις και τίποτα άλλο...

Όλοι αυτοί οι λογοτεχνικοί θησαυροί που για πολλούς ήταν το σπινθήρισμα και η αφετηρία για το πάθος του διαβάσματος μοιάζουν να χάνουν την μαγεία τους...αφού απλά περιγράφουν για τους νέους φανταστικά μέρη...

Θέατρο "Το Τρίτο Στεφάνι"

Μετά το διάβασμα και σε θεατρική απόδοση...

Για περισσότερα:
http://www.n-t.gr/el/events/to_trito_stefani/

" Το Τρίτο Στεφάνι"

Περίοδος: Κατοχή προς εμφύλιο
Πρωταγωνιστες: Δύο γυναίκες (Η Νίνα και η κυρ - Εκάβη)
Τόπος: Αθήνα - Θεσσαλονίκη

Πάνω σε αυτούς τους άξονες ο "Ταχτσής" στηρίζει το λογοτεχνικό του αφήγημα και χαρτογραφεί την ελληνική κοινωνία δίνοντας βαρύτητα στην καθημερινότητα και στις αντιλήψεις των ανθρώπων.

Με τις πλουσιες γλωσσικες του προτιμησεις ανταλλάσει διαρκώς το αίσθημα της αφήγησης, ενώ συχνά το πάθος της αφήγησης σε βάζει δίπλα στους πρωταγωνιστές, ως τρίτο πρόσωπο.

Συγχρόνως το "Τρίτο Στεφάνι" είναι μία πηγη ιστορίας της Κατοχής και του πολέμου, όπου βάση τις απόψεις πολλών ιστορικών, σήμερα η ιστορία χαρακτηριζεται ως διεπιστημονική, που σημαίνει ότι θεωρείτε απαραίτητη η σφαιρική παρατήρηση των γεγονότων και των πηγών.

"2Edged Mag"

Ενα ακόμα FREE Online Magazine...Με δουλειες από Έλληνες και Ευρωπαιους graphic designers...

Δείτε το και κατεβάστε το.....

http://www.2edgedmag.com/